Ο Γουίλιαμ Γουόρικ είναι ο χαρακτήρας που δημιούργησε ο διάσημος συγγραφέας Χάρι Κλίφτον που δημιούργησε ο Jeffrey Archer ως βασικό του πρωταγωνιστή στη σειρά των βιβλίων «Τα Χρονικά των Κλίφτον» (πολύ μου άρεσε η σύνταξη αυτής της πρότασης)! Κατ’ απαίτηση λοιπόν των αναγνωστών ο Γουόρικ αποκτά το δικό του spin-off βιβλίων, οπότε διαβάζουμε κι εμείς τις συναρπαστικές περιπέτειες του αστυνομικού που θέλει να μετατεθεί στη Σκότλαντ Γιαρντ, παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του πατέρα του που ονειρεύεται ο γιος του να ακολουθήσει τον δρόμο της δικηγορίας. Στο τρίτο βιβλίο της σειράς ο επιθεωρητής πλέον Γουόρικ διερευνά υποθέσεις διαφθοράς μέσα στο αστυνομικό σώμα, κάνοντας την αρχή με τον αρχιφύλακα Τζέρι Σάμερς. Πόσο βαθιά φτάνει η «σαπίλα» και πώς θα καταφέρει ο Γουόρικ να φέρει την αλήθεια στο φως;

Το τρίτο βιβλίο μιας σειράς που «…δεν είναι μια αστυνομική ιστορία, είναι μια ιστορία για έναν αστυνομικό» με κέρδισε σε αρκετά σημεία και με έκανε να ξεχάσω τις απορίες και τις αμφιβολίες μου για το προηγούμενο, το «Κρυμμένοι σε κοινή θέα», μιας και ο σχεδιασμός της πλοκής, οι έξυπνες οπτικές γωνίες από τις οποίες παρακολουθούμε τα γεγονότα και ανατρέπονται σε κρίσιμα σημεία της ιστορίας, καθώς και η κλιμακούμενη αγωνία όσο πλησιάζαμε στο τέλος, με τα σχέδια να ευοδώνονται ή να ακυρώνονται από εξυπνότερα «αντισχέδια», με άλλες δύο κρίσιμες δικαστικές διαμάχες και με τη λύτρωση ενός χαρακτήρα από τα λάθη του, είναι στοιχεία που με κράτησαν με κομμένη ανάσα ως το απαραίτητο cliffhanger στο τέλος του μυθιστορήματος. Φορτωμένος από τον σκεπτικισμό που μου δημιούργησε το προηγούμενο βιβλίο, δε δέχτηκα δύο «ευκολίες» που εμφανίζονται από τις πρώτες κιόλας σελίδες: ο αιφνίδιος θάνατος του προαιώνιου εχθρού Μάιλς Φόκνερ και το γεγονός ότι το συναρπαστικό δίλημμα με το οποίο έκλεισε το προηγούμενο βιβλίο λύθηκε ως δια μαγείας με μια κίνηση ματ που άνοιξε τον δρόμο στον Γουόρικ να δεχτεί την προαγωγή του σε επιθεωρητή! Για να μην αναφέρω ότι, λόγω αυτής της εξέλιξης, δημιουργείται και πάλι νέο τμήμα για να μη διαλυθεί η ομάδα που ξέρουμε και η οποία έχει ήδη σημειώσει σημαντικές επιτυχίες!

Επειδή όμως έχουμε να κάνουμε με τον Jeffrey Archer, σύντομα κατάλαβα πως έβγαλα βιαστικά συμπεράσματα, μιας και το κάθε τι έχει τη θέση του στην πλοκή και εμφανίζονται κρυμμένοι άσοι κατά την ανάγνωση, με τέτοιο τρόπο που ο συγγραφέας γυρνάει την πλάτη του σε αυτές τις «ευκολίες» και στα αναμενόμενα κλισέ, μόνο και μόνο για να απογειώσει ξανά την ιστορία του Γουίλιαμ Γουόρικ με νέες εξελίξεις στις σχέσεις του με τους γνωστούς κακούς αλλά και με καινούργιους χαρακτήρες που θα παίξουν διπλό ρόλο στα γεγονότα, εμπλουτίζοντας σε μεγάλο βαθμό την ιστορία και παρασύροντάς με σε ένα διαρκές παιχνίδι αλήθειας και ψέματος, γεμάτο παγίδες και κόλπα. Είμαστε πλέον στα 1987 και η νέα ειδική ομάδα που συγκροτείται θα δρα πιο άμεσα σε υποθέσεις αστυνομικής διαφθοράς, μόνο που ο Γουόρικ δρα ως μυστικός αστυνομικός, αφού για τους περισσότερους παραμένει στο Τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών. Δίπλα του ερευνούν η αρχιφύλακας Τζάκι Ρόικροφτ, η οποία επανήλθε στη θέση της χάρη σε μια σημαντική της κατάθεση και ο έγχρωμος αστυφύλακας Πολ Αντάζα, με νέα πρόσωπα τις αστυφύλακες Ρεμπέκα Πάνκχερστ και Νίκι Μπέιλι, οι οποίες έχουν πολλά θετικά γνωρίσματα αλλά η Νίκι παρασύρεται και κάνει ένα θανάσιμο λάθος, βάζοντας σε κίνδυνο τις εξελίξεις. Από την άλλη, ο υπαστυνόμος Μπρους Λαμόντ έχει τα δικά του σχέδια πλέον, έχοντας περάσει στην άλλη πλευρά του παιχνιδιού και μπλέκεται αριστοτεχνικά στην υπόθεση.

Ταυτόχρονα, ο Μάιλς Φόκνερ, ως τον θάνατό του τουλάχιστον, και η γυναίκα του, Κριστίνα, παραμένουν στο προσκήνιο, με τη φιλία της Κριστίνα με τη σύζυγο του Γουόρικ, Μπεθ, να έχει γίνει πιο στενή αλλά η κοπέλα διατηρεί αυξημένη την προσοχή της σε αυτό το παιχνίδι, σε περίπτωση που η Κριστίνα έχει κάτι άλλο στο μυαλό της από μια απλή φιλία. Ο επιθεωρητής Γουόρικ προσπαθεί να εξισορροπήσει και πάλι την οικογενειακή με την επαγγελματική του ζωή, ειδικά τώρα που μεγαλώνουν τα δίδυμα παιδιά τους, Αρτεμίζια και Πίτερ. Έχουμε και πάλι δικανικές μάχες, αφού τώρα έχουμε τη δίκη του Φιδιού, του οποίου η σπείρα εξαρθρώθηκε στο προηγούμενο βιβλίο της σειράς, με δικηγόρο υπεράσπισης φυσικά τον Μπουθ Γουότσον που δεν παύει να βρίσκεται απέναντι από τον Τζούλιαν και την Γκρέις Γουόρικ σε όλες τις ως τώρα υποθέσεις του Γουίλιαμ. Πατέρας και κόρη μάλιστα έχουν γίνει αναπόσπαστο δίδυμο, αφήνοντας πίσω τους τον σκεπτικισμό και τις μισογυνικές απόψεις του Τζούλιαν για την Γκρέις. Το Φίδι αντιμετωπίζει πολλές σοβαρές κατηγορίες διακίνησης, κυκλώματος, εμπορίας κλπ. ναρκωτικών χωρίς κανένα ελαφρυντικό αλλά θα καταφέρει να ξεφύγει με τα τερτίπια του δικηγόρου; Η ζωή του στη φυλακή δεν είναι καθόλου αυστηρή, αντιθέτως, παρακολουθούμε πόσο καλά εξακολουθεί να κινεί τα νήματα μέσα από το κελί του, πώς δικτυώνεται, πώς αποκτά τη θέση του νέου μονάρχη της φυλακής κλπ.

Το «Κάνε τα στραβά μάτια» είναι η συνέχεια της καριέρας ενός χαρακτήρα που θέλει να ακολουθήσει το όνειρό του και να ενταχθεί στη Σκότλαντ Γιαρντ ως ερευνητής. Οι εξελίξεις στο τρίτο βιβλίο θα τον οδηγήσουν στον βαθμό του νεότερου ηλικιακά επιθεωρητή και θα φέρουν για άλλη μια φορά μεγάλες ανατροπές στη ζωή του, ενώ οι αντίπαλοί του δείχνει να κερδίζουν αρχικά το παιχνίδι όσο η έρευνα στο πεδίο της διαφθοράς της αστυνομίας βαθαίνουν και φέρνουν στο φως διπλά παιχνίδια, προδοσίες, απληστία και φυσικά θανάσιμο κίνδυνο. Το τρίτο μυθιστόρημα της σειράς είναι μεν συναρπαστικό αλλά με οικείο τρόπο γραμμένο και πατάει στα χνάρια γραφής των προηγούμενων βιβλίων, με τη συνταγή να παραμένει ίδια σε βασικές γραμμές: εκπλήξεις, δύο μεγάλες δικαστικές διαμάχες, τρυφηλή ζωή μέσα στις φυλακές χωρίς ίχνος μεταμέλειας ή αναμόρφωσης, έξυπνα συγγραφικά τρικ και άλλα. Απλώς αυτή η υπόθεση είναι πιο ευφάνταστα σχεδιασμένη, έχει πιο εντυπωσιακή πλοκή και με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο ως προς τον χειρισμό ιστορίας και χαρακτήρων.